شرکت فرنیا آذین پارس در سال 1385 با نام فورسیا آذین پارس با سرمایه گذاری مشترک (joint venture) بین شرکت‌های برنز از گروه صنعتی آذین خودرو و شرکت بین المللی فورسیا جهت تولید گروه صندلی‌های شرکت رنو در ایران تأسیس گردید، و بلافاصله هسته مرکزی این شرکت با ترکیبی از مدیران با تجربه دو شرکت و آموزش کادر عملیاتی در کشور فرانسه شکل گرفت و خطوط تولید صندلی و فرآیندهای مربوطه بر مبنای رعایت کامل اصول و رویه‌های شرکت فورسیا به سرعت نصب و راه‌اندازی شد و ضمن بروزرسانی مستمر کلیه رویه‌ها و استانداردها مطابق با تعاریف روز شرکت فرانسوی در طی 13 سال با بالاترین عملکرد کیفی و تحویل به موقع به عنوان تنها تأمین کننده محصولات رنو و از سال 1396 به عنوان تنها تامین کننده‌ی صندلی خودرو پژو 2008 به فعالیت خود ادامه داده و در حال حاضر علیرغم اجبار به خروج شرکت فورسیا، رنو و پژو از ایران، این شرکت کماکان با حفظ تمامی اصول و استانداردهای نهادینه شده، پروژه‌های صندلی خودرو را با همان حساسیت، کیفیت و سرعت در جریان دارد. درهمین راستا ضمن پیشرو بودن درمهمترین پروژه‌های صنعت خودرو مانند K132 و دنا توربو در گروه صنعتی ایران خودرو، موفق گردید تا صندلی‌های دو خودرو پر تیراژ تیبا و کوئیک گروه سایپا را نیز با کیفیتی متمایز عرضه نموده و با تعریف پروژه‌های بهبود محصول مسیر را در جهت ارتقا طرح و کیفیت این محصولات مهیا نماید.
پساب خروجی کارخانجات تولید صندلی خودرو حاوی ترکیبات مختلفی است که بسته به فرآیندهای تولید، مواد اولیه و روش‌های پردازش مورد استفاده، می‌توانند آلاینده‌های خطرناکی را وارد محیط زیست کنند. در زیر به مهم‌ترین جنبه‌های این پساب اشاره می‌شود:
۱. منابع تولید پساب در کارخانجات صندلی خودرو
فرآیندهای مختلفی در تولید صندلی خودرو پساب ایجاد می‌کنند، از جمله:
شست‌وشوی قطعات فلزی (قاب صندلی): پساب حاوی روغن، گریس و ذرات فلزی.
رنگ‌آمیزی و پوشش‌دهی: پساب حاوی حلال‌های آلی، رنگ‌های پایه آب یا حلال‌دار و مواد شیمیایی مانند کروم و سرب (در برخی رنگ‌های خاص).
فرآیندهای چرم و پارچه: پساب ناشی از دباغی چرم (حاوی کروم III)، رنگ‌های نساجی و مواد ضدآب.
تولید فوم پلی‌یورتان (اسفنج صندلی): پساب حاوی ترکیبات آلی فرار (VOCs)، ایزوسیانات‌ها و کاتالیست‌های شیمیایی.
عملیات برش و مونتاژ: ذرات پلاستیک، الیاف و روغن‌های صنعتی.
۲. ترکیبات خطرناک در پساب این صنعت
فلزات سنگین (مانند کروم، سرب، روی) از رنگ‌ها و پوشش‌های فلزی.
ترکیبات آلی فرار (VOCs) مانند تولوئن، زایلن و استایرن از چسب‌ها و رنگ‌ها.
ترکیبات کروم (III و VI) در فرآیند دباغی چرم.
روغن‌ها و گریس از ماشین‌آلات و عملیات مکانیکی.
مواد شوینده و امولسیون‌ها از شست‌وشوی قطعات.
۳. خطرات زیست‌محیطی و انسانی
آلودگی آب‌های سطحی و زیرزمینی به دلیل تجمع فلزات سنگین و ترکیبات سمی.
تخریب اکوسیستم آبی به دلیل کاهش اکسیژن محلول (BOD/COD بالا).
خطرات سلامتی مانند سرطان‌زایی (ترکیبات کروم VI و بنزن)، آسیب کبدی و کلیوی.
آلودگی خاک در صورت استفاده از پساب تصفیه‌نشده برای آبیاری.
۴. روش‌های تصفیه پساب
جداسازی روغن و گریس (تله چربی، انعقاد شیمیایی).
خنثی‌سازی pH (استفاده از اسید/باز برای تنظیم اسیدیته).
انعقاد و لخته‌سازی (با استفاده از آلوم یا پلیمرها برای حذف فلزات سنگین).
تصفیه بیولوژیکی (برای کاهش BOD/COD ناشی از مواد آلی).
فیلتراسیون پیشرفته (کربن فعال، اسمز معکوس).
تبخیر و بازیافت حلال‌ها (در مواردی که VOC بالا باشد).
۵. مقررات زیست‌محیطی
کارخانه‌ها موظفند پساب خود را قبل از تخلیه به محیط زیست یا سیستم فاضلاب شهری، بر اساس استانداردهای سازمان حفاظت محیط زیست (EPA، ISO 14001) تصفیه کنند. در غیر این‌صورت با جریمه‌های سنگین یا تعطیلی مواجه می‌شوند.
شرکت پویاژن با سیستم های بیوفیلتر تصفیه پساب که توسط متخصصان این زمینه طراحی و ساخته شده، توانست پساب خروجی شرکت مذکور را تصفیه کند .